to komplet naczyń stołowych wykonanych z tego samego materiału, o jednolitej formie i zdobieniach, stanowiący część zastawy stołowej. Największy kunszt w wytwarzaniu bogato zdobionych serwisów porcelanowych osiągnięto w XVIII wieku. Wówczas to często, obok samych naczyń, w skład serwisu wchodziły różne ozdoby stołu takie jak figurki, wazoniki, świeczniki, serwetniki czy koszyczki ceramiczne. Tego rodzaju zestawy dekoracyjne nosiły nazwę surtout-de-table.

Najpopularniejszymi materiałami stosowanymi do wytwarzania serwisów jest ceramika, szkło, rzadziej metal. W przypadku ceramiki jest to fajans lub porcelana. Spotyka się również inne materiały np. syntetyczny kamień lub tworzywa sztuczne, głównie aminoplasty.

Skład poszczególnych serwisów różni się w zależności od przeznaczenia. Dlatego w zależności od rodzaju posiłku rozróżnia się serwisy:

- śniadaniowe (np. płaskie talerzyki, filiżanki bądź szklanki lub kubki, podstawki do jajek, czajniczki, dzbanki, mleczniki, solniczki)
- obiadowe (np. głębokie talerze, duże talerze, wazy, półmiski, salaterki, sosjerki, kompotierki)
- do herbaty
- do kawy

Serwisy mogą różnić się również ilością takich samych elementów (np. talerzyków, kubków), w zależności od liczby osób, dla których są przeznaczone. Obecnie typowe są komplety na 6 lub 12 osób (dotyczy to głównie serwisów obiadowych), ale znane są serwisy na dziesiątki i setki osób. Wśród serwisów śniadaniowych i do podwieczorku (do kawy lub herbaty) wyróżnia się zestaw dla dwóch osób ustawiony na jednej tacy nazywany tête-à-tête, oraz solitaire – przeznaczony dla jednej osoby.

Źródło: wikipedia.pl

jest to kryształowe lub szklane naczynie w kształcie pękatej butelki o długiej i wąskiej szyjce, z wykonanym z tego samego materiału korkiem. Karafka służy do przechowywania i serwowania wina, wódki lub innych trunków. Te klasyczne i bogato zdobione ustępują miejsca tym o nowoczesnych kształtach i przeznaczeniu. Co raz częsciej zyskują nowe oblicze i zastępują nawet tradycyjne dzbanki do zimnych napojów.